ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - Για οποιοδήποτε παράπονο ή σχόλιο μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους zoornalistas στο email: zoornalistasgr@googlemail.com

Τρίτη 19 Απριλίου 2016

Ιστορίες ασφαλιστικής τρέλας

Όταν οι δημοσιογράφοι απεργούν

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης 

Αν απεργήσω είμαι μ@λάκας, αν δεν απεργήσω είμαι απεργοσπάστης! Ο λόγος για τη σαρανταοκτάωρη απεργία που κήρυξε για το τέλος της εβδομάδας η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ).
Θα απεργήσουν Πέμπτη και Παρασκευή εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες, ΓΓΕΕ, ΓΓΜΕ, ΑΠΕ-ΜΠΕ και τα γραφεία Τύπου, ενώ Παρασκευή και Σάββατο όλα τα ιδιωτικά και δημόσια ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ. Αν θέλετε μπορώ να σας δώσω και ακριβείς ώρες.
Η απεργία δεν έχει στόχο εμένα, όπως θα μπορούσε κανείς να υποψιαστεί από την πρώτη γραμμή του παρόντος κειμένου. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη για το..
  ασφαλιστικό όπου: «Όλοι οι ομιλητές τόνισαν την ανάγκη για άμεσες αγωνιστικές κινητοποιήσεις στην υπεράσπιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων του Κλάδου και τη διάσωση του πόρου που ενισχύει την αυτονομία των ασφαλιστικών Ταμείων μας. Υλοποιώντας την κοινή βούληση όλων των εκπροσώπων, συνήλθε αμέσως μετά το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕΣΥ και αποφάσισε την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων διαρκείας.»
Βλέπω ήδη τα ερωτήματα να διαγράφονται στα χείλη σας:
«Και καλά ρε Ξανθάκη, πρώτη φορά είναι που απεργείτε; Τώρα σε έπιασε εσένα ο πόνος να δηλώσεις μ@λάκας; Ή μήπως έχεις φοβηθεί για τη θεσούλα σου και ετοιμάζεσαι να σπάσεις την απεργία;»
Να σας απαντήσω λοιπόν, σε πολύ γενικές γραμμές. Διότι το ασφαλιστικό είναι ένα πράγμα σχετικώς δαιδαλώδες, έτσι και πιάσουμε την κουβέντα με τις λεπτομέρειες θα ξημερώσουμε. Ας τα πούμε «χοντρά» κι όποιος ή όποια θέλει λεπτομέρειες, το τηλέφωνό μου είναι ανοιχτό.
Ασφαλίστηκα για πρώτη φορά στο ταμείο των συντακτών την πρώτη Φεβρουαρίου του 1996. Ο κύριος ασφαλιστικός μου οργανισμός ήταν το ΤΣΠΕΑΘ και ο επικουρικός ο ΕΔΟΕΑΠ. Πριν από τη συγκεκριμένη ημερομηνία ασφαλιζόμουν στο ΙΚΑ, διότι ήμουν ρεπόρτερ του ιδιωτικού ραδιοφώνου και τότε δεν μας δέχονταν ούτε στην ένωση ούτε στο ταμείο των συντακτών. Ήμασταν, ας πούμε, κάτι σαν δευτέρας κατηγορίας δημοσιογράφοι, κάτι σαν παρίες του επαγγέλματος.­ Κρατείστε το αυτό, θα σας χρειαστεί για τη συνέχεια του αναγνώσματος.
Τέλος πάντων να μην πολυλογώ, όλα μου τα ένσημα από εφημερίδες τα έχω στην «Ελευθεροτυπία» -είτε στην πρώτη είτε στην δεύτερη έκδοσή της. Αυτό μας κάνει δεκαοκτώμιση έτη, συν πλην κάτι μερούλες, ας μην το κάνουμε θέμα. Αυτή την εποχή συνεργάζομαι με το Newpost, το οποίο φροντίζει να έχει όλους τους δημοσιογράφους του ασφαλισμένους. Λέω λοιπόν στο αφεντικό ότι θέλω να παραμείνω στο ταμείο μου, μου λέει «εντάξει», παίρνω το ταμείο να τους ρωτήσω πως θα το ρυθμίσουμε, μου λένε «δεν ρυθμίζεται». Μένω κάγκελο, ρωτάω «γιατί;» Διότι, μου απαντούν, πρέπει να πάω στο ΙΚΑ, καθότι όλοι οι δημοσιογράφοι που εργάζονται στις ιστοσελίδες ασφαλίζονται στο ΙΚΑ. Εκτός αν έχουν συμπληρώσει είκοσι χρόνια στο ταμείο το δημοσιογραφικό, οπότε μπορούν να πάρουν εξαίρεση. «Κι εσείς κύριέ μου δεν έχετε συμπληρώσει είκοσι χρόνια, έχετε συμπληρώσει δεκαοκτώμιση!»
Επομένως το ταμείο μου αρνείται να με ασφαλίσει παρά τη σύμφωνη γνώμη του εργοδότη μου. Η ΠΟΕΣΥ όμως, μου ζητάει να απεργήσω για να υπερασπίσω το ταμείο μου. Το οποίο ταμείο, δεν με ασφαλίζει. Έχω άδικο λοιπόν να ρωτάω: Μ@λάκας ή απεργοσπάστης;

Υ.Γ.: Τους δημοσιογράφους του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης τους δέχθηκαν εν τέλει πριν από κάτι χρόνια στους κόλπους τους οι ενώσεις και τα ταμεία τα δημοσιογραφικά. Τους δημοσιογράφους των ιστοσελίδων (απ’ όπου περνάει πλέον, θέλουμε δεν θέλουμε, ο κύριος όγκος της δημοσιογραφίας…) κάνουν ότι δεν τους ξέρουν. Κι από αυτούς όμως ζητάνε να απεργήσουν. Για να υπερασπιστούν τα ταμεία που δεν τους δέχονται! Μαλάκες λοιπόν κι αυτοί ή απεργοσπάστες; Ας μας πει η ΠΟΕΣΥ, γιατί εγώ είμαι του δημοτικού και δεν ξέρω πολλά γράμματα…

- από το newpost.gr