ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - Για οποιοδήποτε παράπονο ή σχόλιο μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους zoornalistas στο email: zoornalistasgr@googlemail.com

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

- Γεια σας βρομιάρηδες... - Καλώς τον αλήτη...

Μας το έστειλε αναγνώστης και το δημοσιεύουμε (με λίγη καθυστέρηση)


Το ότι Γιαννακόπουλος και Αγγελόπουλοι έχουν βαρύτατες ευθύνες για το νέο ρεσιτάλ βίας στο οποίο επιδόθηκαν τα μπουμπούκια που κανακεύουν (ή, εν πάση περιπτώσει, ανέχονται), το αντιλαμβάνεται ακόμα και ένα μωρό παιδί. Πολύ απλά, γιατί με τις δημόσιες τοποθετήσεις τους δίνουν στους αιμοσταγείς αυτόκλητους σωτήρες των ομάδων τους την ηθική νομιμοποίηση να... τιμωρήσουν παραδειγματικά τους «αιώνιους» εχθρούς. Διαβάζοντας προσεκτικά όσα δήλωσε ο Δ. Γιαννακόπουλος κατά τη διάρκεια της 55λεπτης διακοπής, προς στιγμήν πιστέψαμε ότι τον είχε προσωρινά αντικαταστήσει στον προεδρικό θώκο ο επικεφαλής των οργανωμένων οπαδών. «Τι να πρωτοθυμηθούμε;», αναρωτήθηκε...
«Τις πέτρες στο πούλμαν στη Συγγρού; Τα όσα έκαναν με τον Σισέ; Τη Ριζούπολη; Το Τροκαντερό στο βόλεϊ, που ήταν να γίνει ο αγώνας με μαθητές και έφεραν τους οργανωμένους; Πρέπει επιτέλους να βρεθεί ένας δικαστής με σθένος και να τιμωρήσει το σύλλογο της βρομιάς». Αυτά κι άλλα τόσα να είχαν συμβεί στο παρελθόν, σε τι ακριβώς εξυπηρετεί μια τέτοια τοποθέτηση την ώρα που στο Ελληνικό είχαν ήδη ανοίξει κεφάλια και όλοι βρίσκονταν σε κατάσταση παροξυσμού; Οχι λάδι, αλλά κηροζίνη στη φωτιά.
Πάμε τώρα απ' την άλλη. «Το μπάσκετ έχασε και κέρδισε η αλητεία... Μετά το ντου που έκανε στο γραφείο των διαιτητών στο ΣΕΦ και τις επιθέσεις στα σπίτια διαιτητών, ο κύριος Γιαννακόπουλος απειλούσε και στο Ελληνικό... Εδωσαν ακόμα και διαπιστεύσεις στη Θύρα 13» κατήγγειλαν, μεταξύ άλλων, ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος. Οσα είπαν θα είχαν πραγματική αξία, αν στη εξέδρα της ομάδας τους βρίσκονταν φίλοι του μπάσκετ και όχι τα τάγματα θανάτου. Με ποιον τρόπο πήγαν και τα 900 εισιτήρια στα χέρια τους; «Τις λίστες της ενέκρινε η Αστυνομία» δικαιολογήθηκαν και νόμιζαν ότι καθάρισαν. Μπορεί να ήμασταν τρομαγμένοι με όλα αυτά που είχαν γίνει δίπλα μας, όχι όμως και ηλίθιοι...
Γ. Σ. / Ελευθεροτυπία (12/2)